چهارشنبه، مهر ۰۱، ۱۳۸۳

استیصال! به معنی واقعی کلمه

یعنی از این بدتر و مزخرفتر هم میشود دیگه نمیدونم چیکار کنم
آقا یعنی هیچ راهی برای خلاص شدن از این خراب شده وجود نداره.!؟ من چه گناهی کردم که باید اینطوری زندگی کنم اصلاً مگه قراره ما چند سال زنده باشیم که حالا بهترین سالهای عمرم به ابلهانه ترین وضع ممکن سپری شود!؟
من نمی دونم باید یقه کی رو بگیرم - در آن واحد باید در چند تا جبهه بجنگم این بقیه بدبخت بیچاره ها چطوری صبح رو شب میکنن من نمیدونم ولی در مورد خودم اینو میدونم اگه همینطوری ادامه بدم به یکی دو ماه نمیرسه که کاملاً نابود میشم. بنده اعتراف میکنم نه تنها فولاد نیستم بلکه طاقت و تحمل یک پر کاه رو هم دیگه ندارم به هر حال این غلطهایی رو هم که دارم اینجا می کنم فقط برای اینه که دق و دلی خودمو خالی کنم. بنام انسانیت و وجدان اگر کسی راهی سراغ داره که با اون میشه از این جهنم مشکلاتی که به هیچ عنوان ربطی به بنده ندارد خلاص شد خواهش می کنم به من بگه. دلم اونقدر پره که حتی حرف زدن هم برام مشکل شده واقعاً دردناکه که دیگران برای آدم انتخاب کنند. مسخره اس من دارم میبینم که چوب انتخابهای سالهای گذشته افرادی را میخورم که مطمئن هستم به فکر من نیستند و اصولا برایشان مهم نیست که چه بلایی سر من می آید.باید تا 10-15 روز آینده یه راه حل دائمی برای فرار از این وضعیت پیدا کنم. بلا روزگاریه حتی بدون عاشقیت خدایا چقدر دشمن داری دوستاتم که ماییم یک مشت علیل و ذلیل ناقص العقل که در حقشون دشمنی کردی.... ببخشید اگر مبهم گفتم بخاطر این بود که تف سربالاست هر چی توضیح بیشتری بدم سرافکندگی بیشتری نصیب خودم میشه ... کارم به گریه زاری نکشه خوبه بدبختی دعا هم بلد نیستم بکنم؟ شما بودید چه غلطی می کردید؟

هیچ نظری موجود نیست: